λαπτυήρ

λαπτυήρ (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «σφοδρῶς πτύων».

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτατικό μόριο λα-* + -πτυήρ (πιθ. < θ. πτυ- τού πτύω + επίθημα -ήρ). Κατ' άλλους, η λ. είναι άλλος τ. τού λαι-πύηρον].